ҳиҷҷа

[هجه]

усули алифбоомӯзии кӯҳна, ки ҳарфҳои ҳиҷоҳоро бо якдигар ҷанг андохта аз ҳиҷоҳо калима сохта мехонданд; (мас., барои хондани калимаи Аҳмад: алиф бо ҳе забар “аҳ” мим бо дол забар – “мад” – Аҳмад)